De Facilitatietoolkit voor projecten voor sociale diensten is ontworpen om effectief te reageren op de dringende administratieve en technische uitdagingen in elke fase van de projectcyclus. De primaire focus ligt op het ondersteunen van beheersautoriteiten op alle niveaus (nationaal, regionaal en lokaal), inclusief bemiddelende instanties en agentschappen, in het proces van toegang tot en beheer van fondsen van ESF+ en EFRO (samen met andere programma's) ten behoeve van sociale diensten.
De gereedschapskist is gewijd aan het vinden van oplossingen en het ontwerpen van hulpmiddelen die de toegang tot EU-fondsen vereenvoudigen. Het biedt een verscheidenheid aan praktische hulpmiddelen, advies, aanbevelingen en sjablonen en belicht veelbelovende praktijken uit verschillende EU-lidstaten.
De Toolkit is ontworpen om het projectmanagementproces op zeven belangrijke thematische gebieden te stroomlijnen: Projecttoepassing, Partnerschap en horizontale principes, Projectselectie en -evaluatie, Projectkwaliteit en -communicatie, Begroting, Rapportage, Follow-up en Duurzaamheid.
In dit gedeelte vind je een reeks van sjablonen, spreadsheetsen checklists ontworpen voor alle zeven thematische gebieden om te helpen bij het navigeren door de complexiteit van projectfacilitering en het implementeren van best practices op basis van sectorspecifieke inzichten.
De tool moet worden toegepast bij het ontwerpen van een open oproep voor sociale inclusie en innovatie om ervoor te zorgen dat alle relevante potentiële aanvragers toegang krijgen tot het programma.
Gebruikershandleiding voor gereedschap:
Dit deel bevat een verzameling hulpmiddelen die zijn ontworpen om een aanvraagprocedure in 2 stappen in ESF+-programma's ter ondersteuning van sociale diensten te vergemakkelijken, als oplossing om de onnodige administratieve last voor zowel aanvragers als beheersautoriteiten/intermediaire instanties te verminderen door projectvoorstellen in een vroeg ontwikkelingsstadium vooraf te filteren.
De collectie hulpmiddelen omvat:
A. Checklist voor tijdens de programmering of voorafgaand aan het gespreksontwerp over het gebruik van een aanvraagprocedure in 2 stappen
De tool helpt om te beslissen of een aanvraagprocedure in twee stappen het meest geschikte type aanvraagprocedure is voor de geplande oproep. Als u JA antwoordt op vraag 1. en min 50% van de vragen, betekent dit dat het gebruik van een aanvraagprocedure in twee stappen sterk wordt aanbevolen om de werklast van zowel aanvragers als de beheersautoriteit/ bemiddelende instantie te verminderen.
De tool moet worden gebruikt wanneer de beslissing over het type aanvraagproces wordt genomen, tijdens de programmeringsperiode of de ontwerpperiode van de uitnodiging (afhankelijk van het land).
Gebruikershandleiding voor gereedschap
Checklist downloaden voor het gebruik van een aanvraagprocedure in 2 stappen
B. Stap 1 Voorbeeld ESF+ aanvraagformulier
Als in een ESF+-oproep wordt gekozen voor een aanvraagprocedure in twee stappen, met name als het gaat om een oproep ter ondersteuning van sociale inclusie en innovatie, dan is het sjabloon voor het aanvraagformulier in deze brochure beschikbaar. link kan worden gebruikt als voorbeeld in stap 1, waar nodig aangepast aan het landelijk gebruikte aanvraagformulier.
Gebruikershandleiding voor gereedschap:
Het sjabloonvoorbeeld volgt de structuur van het standaard ESF+ aanvraagformulier in één fase. Nationale aanvraagformulieren met een andere structuur moeten het sjabloon dienovereenkomstig aanpassen, maar het doel en de logica moeten behouden blijven.
Doel en logica van stap 1:
Aanvraagformulier stap 1 downloaden
C. Stap 2 ESF+ Aanvraagformulier Voorbeeld
Wanneer in een ESF+ oproep wordt gekozen voor een aanvraagproces in 2 stappen, met name een oproep ter ondersteuning van sociale inclusie en innovatie, kan het hieronder beschikbare sjabloon voor het aanvraagformulier worden gebruikt als voorbeeld in stap 2, waar nodig aangepast aan het nationaal gebruikte aanvraagformulier.
Gebruikershandleiding voor gereedschap:
Het sjabloonvoorbeeld volgt de structuur van het standaard ESF+ aanvraagformulier in één fase. Nationale aanvraagformulieren met een andere structuur moeten het sjabloon dienovereenkomstig aanpassen, maar het doel en de logica moeten behouden blijven.
Doel en logica van stap 2:
Aanvraagformulier stap 2 downloaden
Hulpmiddelen B en C gebruiken het ESF+ standaard aanvraagformulier in één fase als basis en zijn gebaseerd op de logica van niet-ESF+ programma's die gebruik maken van aanvraagprocessen in twee fasen (2-stappen) in de programmeringsperiode 2021-2027, zoals het Interreg Donau Transnationale Programma en het Interreg Noord-West Europa programma als best practices door sociale diensten.
Naast deze verzameling hulpmiddelen is er, als een andere pijler van de aanvraagprocedure in twee stappen, een verzameling hulpmiddelen voor de evaluatie van voorstellen in een aanvraagprocedure in twee stappen ontwikkeld onder 3.2 Evaluatie van projectvoorstellen in een aanvraagprocedure in twee stappen.
Gereedschap van 1 tot 9 voorstellen om Beheersautoriteiten, alleen of in samenwerking met de partnersvragen nuttig om te operationaliseren het partnerschapsbeginsel gedurende de gehele programmacyclus. Deze hulpmiddelen kunnen worden gebruikt om partnerschappen op te zetten voor elk beleidsdoel of -thema. Suggesties voor aanvullende partners zijn lichtblauw gemarkeerd en kunnen nuttig zijn om partnerschappen op het gebied van sociale dienstverlening op te zetten.
Gereedschap 10 en 11 gaan over horizontale principes (gendergelijkheid, gendermainstreaming, gelijkheid) en kunnen nuttig zijn voor zowel beheersautoriteiten om programma's te beoordelen vanuit het perspectief van gendergelijkheid als sociale integratie. Dezelfde instrumenten kunnen gebruikt worden door vakmensen en projectpartners om hun projectvoorstellen te beoordelen vanuit het perspectief van gendergelijkheid en sociale integratie.
Gereedschap 12 is bedoeld voor partners/projectpromotors. Het bevat een checklist die organisaties ondersteunt bij het opbouwen van een partnerschap of een project dat samen met partners wordt uitgevoerd, door de belangrijkste elementen aan te geven die in een partnerschapsovereenkomst moeten worden opgenomen en enkele tips te geven.
Sectorale toepassing van partnerschap en horizontale beginselen
Dit deel bevat feedback van vijf sociale dienstensectoren: Gezinnen in armoede en kinderen in bescherming, Arbeidsintegratie, Personen met een handicap, Armoede en dakloosheid, en Ouderen. De instrumenten van het partnerschap en de horizontale principes zijn beoordeeld door experts uit deze sectoren. De verzamelde feedback in het volgende suggereert voortdurende verbeteringen om tegemoet te komen aan sectorspecifieke behoeften.
Over het algemeen worden sociale dienstverleners tijdens de evaluatiefase geconfronteerd met de volgende uitdagingen en obstakels.
De instrumenten werden ontwikkeld via een samenwerkingsproces met sociale dienstverleners en beheersautoriteiten tijdens een reeks workshops die plaatsvonden van 10 tot 12 mei 2023. De input van deze belanghebbenden en hun daaropvolgende feedback speelden een cruciale rol bij het vormgeven van de instrumenten.
Lijst met gereedschappen:
Kwaliteitsborging is een van de belangrijkste aspecten van door de EU gefinancierde projecten en beheersautoriteiten (MA's) zijn verantwoordelijk voor het handhaven van een hoge kwaliteit in elk afzonderlijk gefinancierd project. Projecten in de sociale dienstverlening missen echter vaak een gemeenschappelijk kader voor kwaliteitsmanagement en -evaluatie en dit zorgt later voor veel uitdagingen voor MG's om de projecten eerlijk te monitoren en te evalueren vanuit het oogpunt van kwaliteit. Binnen het kwaliteitsgarantieproces is het belangrijk om feedback te verzamelen van projectcoördinatoren en partners. Dit moet zowel betrekking hebben op de voortgang van het project als op de algemene dynamiek met betrekking tot de inhoud en de kwaliteit van de samenwerking. Dit is dus iets heel anders dan monitoringrapporten, die zich richten op meetbare vooruitgang ten opzichte van de projecttoepassing.
Lijst met gereedschappen:
In dit hoofdstuk worden twee essentiële hulpmiddelen voor het beheren van projectkwaliteit geïntroduceerd: het hulpmiddel Quality Assurance Management and Evaluation (QAME) en een checklist die is ontworpen om meetbare en resultaatgerichte projectcriteria te definiëren.
Lijst met gereedschappen:
Veel aanvragers en begunstigden zijn bang om eerlijke feedback te geven aan beheersautoriteiten omdat ze denken dat negatieve feedback negatieve gevolgen kan hebben voor toekomstige projectaanvragen. We verzamelden de meest voorkomende problemen die de sociale dienstensector in de praktijk had met beheersautoriteiten en stelden eenvoudig te implementeren oplossingen voor.
Dit hoofdstuk biedt praktische hulpmiddelen voor managementautoriteiten (MA's) om de rapportagefase met door de EU gefinancierde projecten te vergemakkelijken.
Lijst met gereedschappen:
Sectorale toepassing van de projectrapportage
Dit deel bevat feedback van vijf sociale dienstensectoren: Diensten voor kinderbescherming en gezinnen in armoede, Arbeidsintegratie, Personen met een handicap, Armoede en dakloosheid, en Ouderen. De verzamelde feedback suggereert de volgende verbeteringen om tegemoet te komen aan sectorspecifieke behoeften.
Over het algemeen noemen sociale dienstverleners en beheersautoriteiten de volgende typische uitdagingen en obstakels als het gaat om de duurzaamheid van projecten:
In het geval van sociale dienstverleningsprojecten is een gebrek aan duurzaamheid vooral problematisch omdat het kan leiden tot discontinuïteit van de dienstverlening en ondersteuning aan personen in kwetsbare situaties.
Deze sectie bevat een verzameling hulpmiddelen die zijn ontworpen om de duurzaamheid van projecten in ESF+ en EFRO programma's ter ondersteuning van sociale diensten te vergemakkelijken.
Lijst met gereedschappen:
Medegefinancierd door de Europese Unie. De opvattingen en meningen die worden geuit zijn echter uitsluitend die van de auteur(s) en komen niet noodzakelijk overeen met die van de Europese Unie. Noch de Europese Unie, noch de steunverlenende autoriteit kunnen daarvoor verantwoordelijk worden gesteld.