Poniższy profil został opracowany na podstawie umowy partnerskiej zatwierdzonej przez Komisję Europejską w dniu 29 lipca 2021 r.
Narodowy Program Rozwoju (NPR) na lata 2021-2027 jest opracowany wokół pięciu filarów (Policy Objective-SP):
SP4 "Bardziej społeczna Europa poprzez wdrożenie Europejskiego Filaru Praw Społecznych" -.
Bardziej społeczna Grecja poprzez inwestycje w zasoby ludzkie i zapewnienie równego dostępu do wysokiej jakości usług i towarów jest głównym celem interwencji w ramach 4PR.
Okres programowania 2021-2027 obejmuje 22 programy (9 sektorowych & 13 regionalnych) wspierane przez EFRR i EKT+, a ich budżet ma następującą strukturę:
Programy w ramach 4PR wymienione w umowie partnerskiej 2021-2027:
W kontekście SP4, program sektorowy Rozwój Zasobów Ludzkich-Edukacja i Uczenie się przez całe życie będzie realizował działania związane z zatrudnieniem, edukacją i uczeniem się przez całe życie. Szczególnie dla Pomocy Żywnościowej i Niedostatku Materialnego (EBYS) zostanie utworzona odrębna oś priorytetowa w programie Rozwój Zasobów Ludzkich-Edukacja i Uczenie się przez całe życie. W Programach Regionalnych z SP4 będą realizowane przez EFRR projekty dotyczące zdrowia, edukacji, pomocy społecznej, a przez EKT+ wszystkie działania na rzecz ubóstwa i wykluczenia społecznego (wcześniej T.S.9), tak jak podczas PR 2014-2020.
W szczególności, w odniesieniu do pokrycia minimalnych wymagań określonych w EKT+ i odzwierciedlonych w tabeli 6.2:
Ponadto będą one finansowane przez:
a) Działania TDM w zakresie radzenia sobie ze społeczno-gospodarczymi skutkami transformacji, co jest ważnym priorytetem i wymaga interwencji na rzecz adaptacji i rozwoju umiejętności zasobów ludzkich w zawodach i branżach, które są uwzględnione w ogólnym zróżnicowanym planowaniu gospodarczym realizowanym przez Program RDN.
b) Działania TAME, które koncentrują się na krótkoterminowej wczesnej integracji (przyjmowanie). Maksymalna możliwa synergia Programów NSRO z Funduszem Azylu, Migracji i Integracji, Funduszem Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Funduszem Zintegrowanego Zarządzania Granicami będzie poszukiwana głównie poprzez Krajową Instytucję Koordynującą, natomiast podwójnego finansowania będzie można uniknąć dzięki jednolitemu Systemowi Zarządzania i Kontroli oraz interoperacyjności zintegrowanych systemów informacyjnych monitorujących interwencje. W szczególności, jeśli chodzi o synergię celu polityki 4 z TAME, TAME będzie głównie finansować wczesne interwencje w zakresie integracji społecznej z naciskiem na osoby mieszkające w pierwszych strukturach przyjmujących, podczas gdy NSRO będzie głównie finansować średnio- i długoterminowe interwencje w zakresie integracji społecznej YTX, jak również osób o pochodzeniu migracyjnym.
c) Działania ETHAUS mające na celu rozwój nowych umiejętności i poprawę warunków pracy w obszarach CSR i zrównoważonej niebieskiej gospodarki.
d) Interwencje EFRROW wspierające integrację społeczną, zmniejszenie ubóstwa i rozwój gospodarczy na obszarach wiejskich. Działania łączone, które mogą dotyczyć wspierania nowych przedsiębiorstw rolnych, wzmacniania umiejętności, podejmowania działalności przez nowych rolników oraz wzmacniania środków rolno-środowiskowo-klimatycznych nie są uważane za konieczne.
W zakresie kultury poszukiwana będzie synergia z programem Kreatywna Europa (zarówno na poziomie dotacji, jak i inicjatyw takich jak: Miejsca Dziedzictwa Europejskiego, Stolice Kultury, Nagrody Dziedzictwa Kulturowego i Nagrody Architektoniczne).
Bardziej społeczna Grecja poprzez inwestycje w zasoby ludzkie i zapewnienie równego dostępu do wysokiej jakości usług i towarów zgodnie z zasadami Europejskiego Filaru Praw Społecznych jest głównym celem interwencji w 4PR. Zwiększenie zatrudnienia zasobów ludzkich i poprawa zdolności do zatrudnienia poprzez interwencje mające na celu ułatwienie dostępu do rynku pracy na podstawie indywidualnych potrzeb i zmniejszenie niedopasowania między podażą a popytem, z naciskiem na NEETs 15-29, długotrwale bezrobotnych, bezrobotnych z niskim i społeczno-ekonomicznym, wykształceniem, imigrantów i beneficjentów ochrony międzynarodowej i osób niepełnosprawnych, jest kluczowym priorytetem.
Do osiągnięcia celu przyczyni się przekierowanie aktywnych polityk zatrudnienia poprzez stopniowe przejście do nowego modelu wdrażania PSZ na poziomie krajowym, ze stale dostępnymi działaniami i silnym spersonalizowanym wsparciem, wzmocnienie diagnozy potrzeb rynku pracy, wsparcie samozatrudnienia i interwencji w zakresie rozwoju umiejętności osób bezrobotnych. Promowany będzie rozwój ekonomii społecznej i przedsiębiorczości społecznej w ramach aktywnej polityki zatrudnienia, która przyczyni się do włączenia społecznego i ekonomicznego osób i z grup zagrożonych. Stawia się na promowanie dostosowania osób samozatrudnionych, pracowników i przedsiębiorstw do zmian i aktywnego starzenia się oraz poprzez interwencje doradcze i szkoleniowe uwzględniające m.in. wymogi gospodarki cyfrowej i ekologicznej. W celu wspierania równego udziału kobiet w zatrudnieniu wybrane zostaną dodatkowe środki mające na celu harmonizację życia zawodowego i rodzinnego oraz promowanie innowacyjnych modeli biznesowych. Aby poradzić sobie z nadzwyczajnymi warunkami na rynku pracy, mogą zostać wdrożone środki wsparcia.
Wreszcie, szczególny nacisk zostanie położony na większe bezpieczeństwo i zdrowie w pracy w każdym wieku.
Kluczową opcją jest zwiększenie udziału dorosłych w procesie uczenia się, podniesienie jakości i wzmocnienie eksterytorialności i adekwatności edukacji na wszystkich poziomach i kształcenia ustawicznego z rynkiem pracy. W tym kontekście nacisk zostanie położony na wykorzystanie narzędzi opartych na zindywidualizowanych potrzebach osób dorosłych, na poprawę wyników uczniów, zwłaszcza w zakresie nowoczesnej wiedzy i umiejętności, na wykorzystanie nowych technologii, na wzmocnienie usług poradnictwa zawodowego i doradztwa, na poprawę jakości programów studiów oraz na wzmocnienie efektywności kształcenia i szkolenia zawodowego. W tym kierunku opracowywane ramy strategiczne zarówno dla kształcenia i szkolenia zawodowego, jak i edukacji na wszystkich poziomach, szkolenia i uczenia się przez całe życie są koordynowane na poziomie krajowym, aby monitorować, oceniać i dokonywać przeglądu rozwoju umiejętności oraz zajmować się kwestią przewidywania i dostosowywania potrzeb w zakresie umiejętności w odniesieniu do rynku pracy i wszystkich etapów życia. Ponadto w centrum uwagi znajduje się poprawa wyników i wzmocnienie równego dostępu do wysokiej jakości edukacji i szkoleń sprzyjających włączeniu społecznemu oraz ich ukończenie na wszystkich poziomach, zwłaszcza w przypadku grup w niekorzystnej sytuacji.
Priorytetem jest również stworzenie i modernizacja infrastruktury i wyposażenia w oparciu o mapowanie potrzeb oraz zapewnienie jakości usług poprzez poprawę zarządzania na wszystkich szczeblach, wzmocnienie autonomii, a także ukończenie krajowych ram kwalifikacji.
Ulepszenie i modernizacja instytucji i mechanizmów solidarności społecznej jest kluczową opcją mającą na celu aktywną integrację, zmniejszenie nierówności dochodów, zagrożenia ubóstwem z naciskiem na zmniejszenie ubóstwa dzieci, wykluczenia społecznego oraz dyskryminacji ze względu na płeć i inne.
Zapewnienie zwiększonego dostępu do wysokiej jakości podstawowych i społecznych dóbr i usług, działania mające na celu rozwiązanie problemu segregacji edukacyjnej i mieszkaniowej najsłabszych grup ludności, w tym dzieci, oraz rozwój usług opiekuńczych w rodzinie i w społeczności lokalnej to działania w tym kierunku.
Jednocześnie modernizacja i tworzenie infrastruktury ochrony socjalnej w oparciu o zidentyfikowane potrzeby, a także rekreacja, turystyka i kultura mają wzmocnić rozwój, integrację społeczną i innowacje społeczne.
Na stronie Inwestycje EFRR w turystykę i kulturę będą one uwzględniać dobro odwiedzających, szanować środowisko naturalne i kulturowe oraz zapewniać rozwój społeczno-gospodarczy i konkurencyjność ośrodków turystycznych i przedsiębiorstw poprzez zintegrowane i całościowe podejście.
Strategicznym wyborem jest promowanie interwencji deinstytucjonalizacyjnych oraz przejście od opieki instytucjonalnej do opieki rodzinnej i środowiskowej dla dzieci i osób niepełnosprawnych, jak również integracja społeczna obywateli społeczności zmarginalizowanych, takich jak Romowie, imigranci i osoby korzystające z ochrony międzynarodowej, poprzez zajęcie się problemem dyskryminacji, niebezpiecznych warunków mieszkaniowych i ich włączeniem do edukacji.
Strategiczną opcją pozostaje instytucjonalne wzmocnienie partnerów społecznych i organizacji społeczeństwa obywatelskiego na rzecz zwiększonego i znaczącego udziału w interwencjach w zakresie edukacji, zatrudnienia i włączenia społecznego.
Katolicka Służba Zdrowia zasięg jako opcja podstawowa wymaga PHY jako centrum sieci zdrowotnej w społeczności, nacisk na profilaktykę w kontekście aktywnego i zdrowego starzenia się, zinstytucjonalizowana opieka nad grupami podatnymi i wrażliwymi z wkładem w ochronę ekonomiczną i społeczną. Priorytety to również zdrowie psychiczne z naciskiem na dzieci i osoby starsze oraz zapobieganie aklimatyzacji, podnoszenie kwalifikacji zasobów ludzkich, nowe usługi opieki długoterminowej, dostosowanie usług, infrastruktury i kapitału ludzkiego do specyfiki geograficznej i populacyjnej, e-zdrowie, zajmowanie się zagrożeniami dla zdrowia w oparciu o mapowanie potrzeb. Utrzymanie rezultatów jest wzmocnione przez inwestycje w SY w zakresie opieki ratunkowej, łóżek specjalnych, rehabilitacji, struktur Zdrowia Publicznego.
Cyfrowy transformacja, poprawa zarządzania i administrowania usługami, przyczyniają się do powszechnego dostępu do wysokiej jakości usług w bardziej efektywnym systemie. Obecny kryzys zdrowotny podkreśla, że ochrona zdrowia publicznego jest podstawą spójności społecznej i gospodarczej oraz stanowi wyzwanie dla rozwoju odporności.
W programach Europejskiej Współpracy Terytorialnej (Interreg) przewidziane są działania na rzecz zdrowia.
Współfinansowane przez Unię Europejską. Wyrażone poglądy i opinie należą jednak wyłącznie do autora (autorów) i niekoniecznie odzwierciedlają stanowisko Unii Europejskiej. Ani Unia Europejska, ani organ przyznający pomoc nie ponoszą za nie odpowiedzialności.